Η Ελλάδα έχει βελτιώσει εντυπωσιακά το «πορτρέτο ανταγωνιστικότητας»

Του Ηλια Σιακανταρη πηγή: Καθημερινή http://news.kathimerini.gr/4Dcgi/4Dcgi/_w_articles_columns_2_20/10/2013_537365 Παρά το όνομα σιδηρόδρομο και τα πολυσύλλαβα συνθετικά, το Ισοζύγιο Τρεχουσών Συναλλαγών ήταν ένας δείκτης που μου άρεσε πάντα. Είναι, χοντρικά, η σούμα του τι πληρώνει και τι εισπράττει μια οικονομία από το εξωτερικό. Δίνει μια ένδειξη για το αν μια χώρα «κονταίνει» απλώς επειδή υπάρχει ή αν κερδίζει μπόι σε σχέση με τον υπόλοιπο κόσμο. Είναι ένα «πορτρέτο ανταγωνιστικότητας» για το yearbook της κοινωνίας των κρατών. Οχι ότι το συγκεκριμένο ισοζύγιο δεν έχει ως θεωρητικό-οικονομικό εργαλείο γκρίζα ή τυφλά σημεία. Αλλά στην επιφανειακή (ή λιγότερο επιφανειακή) σύγκριση που κάνουν μεταξύ εναλλακτικών επενδυτικών προορισμών οι διαχειριστές κεφαλαίων είναι ανεκτίμητο εργαλείο: το πρόσημό του, η δομή του (από πού προέρχονται έσοδα, τι παράγει δαπάνες) και η δυναμική των ποσών, παρέχουν μία από τις πλέον αντιπροσωπευτικές ενδείξεις για την αξιολόγηση των προοπτικών μιας οικονομίας. Η ΤτΕ ανακοίνωσε πως το πρώτο οκτάμηνο του 2013 το πλεόνασμα του ΙΤΣ ήταν 1,6 δισ. ευρώ. Εντυπωσιακός αριθμός αν σκεφτεί κανείς ότι πέντε χρόνια πριν, στους αντίστοιχους οκτώ πρώτους μήνες του 2009, η χώρα είχε έλλειμμα δεκαπλάσιου μεγέθους (16,1 δισ). Τότε, η Ελλάδα αιμορραγούσε σχεδόν 1,5 δισ. τον μήνα προς τον υπόλοιπο κόσμο. Ηταν η χρονιά που η ελληνική οικονομία στο πρώτο οκτάμηνο εισέπραξε 10 δισ. από εξαγωγές. Φέτος οι εισπράξεις ανήλθαν σε 15,1 δισ. Αραγε αυτό είναι το ταβάνι; ή η δημιουργικότητα χιλιάδων Ελλήνων, η ανάγκη τους για επιβίωση ή ακόμα και το ψώνιο τους να μπορούν να προσελκύσουν «περισσότερο συνάλλαγμα». (Λίγα δανεικά χρειάζονται και μια μικρή βοήθεια). Επίσης, οι εξαγωγικές επιδόσεις βελτιώθηκαν από το 2011 και μετά. Οι τρέχουσες προσπάθειες επαγγελματιών, νέων επιχειρηματιών, δεν έχουν καν καταγραφεί στατιστικά. Οι εισαγωγές στο πρώτο οκτάμηνο του 2013 -στα 26,5 δισ.- είναι μειωμένες κατά 4 δισ. σε σχέση με την ίδια περίοδο του 2009. Αλλά δείτε τα ψώνια σας από το σούπερ μάρκετ ή τα είδη που χρησιμοποιείτε καθημερινά: άραγε έχουν εξαντληθεί οι δυνατότητες για περισσότερη εγχώρια παραγωγή που θα υποκαταστήσει εισαγωγές; Εστω κι έτσι, και μόνο από μια σχετικά καλύτερη διάρθρωση του εξωτερικού εμπορίου, στο διάστημα Ιανουαρίου - Αυγούστου 2013 η ελληνική οικονομία συγκράτησε εντός συνόρων 9 δισ. περισσότερα από την αντίστοιχη περίοδο του 2009. Ο τομέας των υπηρεσιών δεν εντυπωσιάζει το ίδιο. Η ανάκαμψη του τουρισμού απλώς εξισορροπεί τις απώλειες από αλλού. Οι συνολικές εισπράξεις από υπηρεσίες ήταν στο πρώτο οκτάμηνο 19,1 δισ. - 200 εκατομμύρια λιγότερα από την αντίστοιχη περίοδο του 2012 και «μόλις» 400 εκατομμύρια περισσότερα από το 2009. Πάλι καλά που οι ελληνικές δαπάνες για ξένες υπηρεσίες (τουρισμού συμπεριλαμβανομένου) είναι μικρότερες κατά σχεδόν 2 δισ. φέτος σε σχέση με το πρώτο οκτάμηνο του 2009. Ομως και στον τουρισμό χωράει βελτίωση, όχι εφησυχασμός. Ο Αύγουστος παραμένει «ο μήνας που θρέφει τους 11». Αλλα όπως κάθε κάτοικος της Ελλάδας γνωρίζει, η χώρα είναι κούκλα 12 μήνες τον χρόνο. Η σύγκριση του ΙΤΣ μεταξύ 2009 και 2013 δείχνει μια σημαντική εξοικονόμηση στην κατηγορία των εισοδημάτων: από 9,2 δισ. το πρώτο οκτάμηνο του 2009 υποχώρησε στα 4,8 δισ. Πρόκειται για τόκους. Μπορεί να διαλύθηκαν τα αποθεματικά των ταμείων και τα χαρτοφυλάκια των τραπεζών, αλλά το PSI και οι άλλες παρεμβάσεις κατέβασαν τον ετήσιο λογαριασμό για «δόσεις» κατά 4,4 δισ. στο οκτάμηνο.  Τι βλέπουν λοιπόν οι αγορές; Από το 2009, η ελληνική οικονομία αύξησε τα έσοδά της από τον υπόλοιπο κόσμο κατά 6,8 δισ. και μείωσε τις δαπάνες της κατά 10,9 δισ. (στο οκτάμηνο) Είναι εντυπωσιακό αποτέλεσμα της τάξης του 10% του συνολικού ΑΕΠ. Βλέπουν ακόμα ότι οι εξαγωγές έχουν περαιτέρω δυνατότητες, όπως ο τουρισμός και η ναυτιλία - σε μια βελτίωση του διεθνούς εμπορίου. Στα χαρτιά, η εικόνα βελτιώνεται. Ενας εγχώριος παρατηρητής μπορεί να επαναστατήσει, αφού βλέπει μόνο την έμπρακτη αντιστροφή του μεταπολιτευτικού κλισέ «οι αριθμοί πάσχουν αλλά οι άνθρωποι ευημερούν». Αλλά έπειτα από σχεδόν δύο αιώνες ιστορίας, ως ανεξάρτητο κράτος η Ελλάδα έμαθε ότι ευημερία πάνω σε σαθρούς αριθμούς είναι ακροβατικά χωρίς δίχτυ: η πρόκληση είναι να χτίσει ευημερία πάνω σε υγιέστερους. Το διεθνές επενδυτικό κοινό θέλει να πιστέψει. Η πρόκληση της Ε.Ε. είναι να κατανοήσει ότι πρέπει να συνδράμει κι όχι να ανταγωνιστεί την ελληνική παραγωγή. Και να ευχαριστήσει τη μοίρα της που η Ελλάδα είναι τόσο μικρή, που με λίγη βοήθεια μπορεί να δημιουργήσει τεράστιο ουσιαστικό και επικοινωνιακό αποτέλεσμα. Είναι η μία επιλογή - η άλλη είναι να κλωτσήσει την καρδάρα με το γάλα που επί πέντε χρόνια οι Ελληνες μαζεύουν στάλα στάλα.

Hμερομηνία :  20/10/13    Copyright:  http://www.kathimerini.gr